Page 152 - Шындалы Бердібаев. Өсиет-өлең қалдырдым ұрпағыма
P. 152
146 Ш Щ РГЖ '
Ken кэрггардын журуге жок, шамасы,
Б1ркатарын тастап кета баласы.
Кей карттарым жуйкелер1 жукарып,
Кдйта шыкты согыс салган жарасы.
Жеткишсп деп айгуда кдындау,
Уюметтщ жасаи жаткан шарасы.
Кдмкор болар халыкдралык, уйым бар,
KopiiiTepre кещл бел in карашы.
Bepi\ii3fli адам еткен солар гой,
Ешимнщ де бутан болмас таласы.
Эжелерд1 элпештешк, аялап,
Адамзаттыц бола бшген анасы.
Ашык, айтсам ардагердщ кебше,
Жетпей жатыр мекен-жайы, паиасы.
Ардак тутар азаматтар ел1мшц
Жагдайларын осылардьщ караты.
“Кеи туюрсе кел болады” деген бар,
Кдмкррлыкдьщ толып жатыр саласы.
Крйырышылыктьщ кррлары кеп бпздерде,
Бул жумысты борышым деп санашы.
Заман киын карттарымда сезшдр
Болгансындар ер кезде де тез1мд1
Тузелед1 заман оган сешщз,
Слоган дею11 6epiK уста емпдк
ЖАК.СЫНЫ 0М1РГЕ КЕЦ ТАРАТЫНДАР
Bip двстур жас кушмде есте калган,
Татулык, сол десгурден бастау алган.
Тамактьщ тапшылыгы болсадагьт,
Белюш желшетш кара талкан.
