Page 93 - Шындалы Бердібаев. Өсиет-өлең қалдырдым ұрпағыма
P. 93
91
Ъ т )Ш Л №
ТОЛЕБАЕВ МАХАМБЕТКЕ
0ЛЕЦ ХАТ
I
Кеп кеитм киындыкты бала кезден,
Достарым муныд берш керд1 козбен.
Жаксыны, жаманды да влмейтутын,
Уакыт багамдасад бейне безбен.
Анадан акын больш тумасам да,
Жедь’пп квргентм жок айтар созден.
бкнелеп, болмашыга юно артыи,
Жер1м жок агайыннан тура безген.
Оралдан селем бере келгентнде,
Кдрсы алды куанышнен бул 6ip жездед.
Мадакгап езтмдйоз1м негылайын,
Муны да шыгарсыд-ау байкдп, сезген.
Кдоыгы дуниенщ ойнап-кулу,
Кудайым айырмасын 6i3 бен спден.
Кдбыл ал, жиендердщ сэлемдерш,
Жолдаган мекен- жайы “Бозкелшен”.
Махамбет, Ханша гул те жолдадым хат,
Отырган боларсындар сау-саламат.
Шабыт жок шалкып жаткан бурынгыдай,
Азга да кдракгарым бол кднатат.
Куатгыд кудай берген аркдсында,
Мойныма ал сан едом 6ip аманат.
Манекей бупн соны орындадым,
Кдрттарга ею сойлеу болады жа т.
Аман-сау балдарыда кдуыштшд ба,
Асыгып кеткен сдщ, тапиай гагат.
Тойыда KCJiin алгап бара алмадым,
0зще белгин гой бар жагдаят.