Page 41 - Шындалы Бердібаев. Өсиет-өлең қалдырдым ұрпағыма
P. 41
ш ъ т г т т 39
Кешекбай, Имангали ерлер1м1з,
Акырып арыстандай жауга шапкан.
Сэкец мен Эбекецнщ куат кутш
Жаулардыц тула-бойын калтыраткдн.
1скен/ир, Жолдасбаймен арамызда
Табанын талай сумньщ жалтыраткдн,
Керсетш батылдыгын кос майданда,
Бакыттьщ Тынекец бар шамын жаккдн.
Кдлайша айтпай кетем Кдсымовты,
Алдында талай душпан бас урыпты.
Бел rici ерлпшщ сол емес пе,
Ею орден омырауга таккызыпты.
Мырзекен, дым ундемей жургешмен,
Ерлтн Абылайдан да асырыпты.
Жайрандап журген Жамал арамызда
Жауларды Ленинградтан кдшырыпты.
Умытпан Елексд мен Балдырганды,
Крргады, жауга жсрш алдырмады.
Ерекше ерлпе жасап Есенбайым,
Кегсе де окка ушып 6ip аягы.
Кртанга кой толтырып жаткан жок, па,
Атадан мура болган ак, таягы.
Токтасам батырларга шыгыстагы,
ЖодЛер жаудан коркып ыгыспады.
Оншакты сумырайды сулатты да,
Озкде сол арада тыныстады.
Уйшщ айналасын баккд болен,
Жумысын Kjaaip Жоксп дурыстады,
Егер де маган сурак койсаныздар,
Ерлшц кдндай ед деп урыстагы?
¥лы той коппен корген дегендей-ак,
¥рыста болмайды гой гурыс жагы.
Жалындап угтммсн жауга шаптым,
Аз емес жаудьщ сонан жер кушкдны.
